Warta Zawiercie (piłka nożna)

---

Prezesi klubu

Historia zarządzania klubem piłkarskim Warta Zawiercie jest bogata i zróżnicowana, pełna wpływowych postaci, które miały znaczący wpływ na rozwój drużyny. Poniżej przedstawiamy listę prezesów, którzy pełnili swoje funkcje na przestrzeni lat:

• 1921–1924: Seweryn Gębarski,
• 1925–1932: Jakub Dyja,
• 1933–1939: Tadeusz Rezler,
• 1945–1947: Aleksander Szczygieł,
• 1947–1967: Eugeniusz Molenda,
• 1967–1970: Kazimierz Wronka,
• 1970–1973: Andrzej Kozłowski,
• 1973–1986: Zygmunt Kozieł,
• 1986–1996: Ryszard Kasztelnik,
• 1996–1998: Jerzy Kaliński (p.o.),
• 1998–2001: Zbigniew Misztela,
• 2004–2006: Michał Bochenkiewicz,
• 2009–2011: Benedykt Freihofer,
• 2011–2018: Bogdan Janikowski,
• 2019–2021: Dawid Zawrin,
• 2021–2022: Sebastian Mularczyk,
• 2022–2024: Dawid Zawrin,
• od 2024: Tomasz Nowak.

Każda z tych osób wnosiła coś unikalnego do klubu, co przyczyniło się do jego obecnej pozycji na piłkarskiej mapie Polski.

Piłkarze

W artykule poruszane są aspekty związane z zawodnikami Warty Zawiercie, klubem o bogatej historii w polskim futbolu. Poniższa tabela zawiera informacje o piłkarzach, którzy rozegrali co najmniej jeden mecz w I lidze, a wśród nich znajdują się zawodnicy, którzy wyrośli z tego klubu.

Tylko trzech zawodników: Robert Majchrzak, Leopold Sobiechart i Zbigniew Sołtysik to wychowankowie Warty Zawiercie, którzy swoje kariery kontynuowali w I lidze. Warto również wspomnieć o Adolfie Krzyku, który zagrał jedynie w meczach towarzyskich, ale jest znanym sześciokrotnym reprezentantem Polski.

Ponadto, jednym z najważniejszych wychowanków tego klubu jest Bogusław Hajdas, który w 1977 roku zdobył tytuł trenera roku w Plebiscycie Piłki Nożnej. Jego kariera obejmowała prowadzenie takich zespołów jak Pogoń Szczecin, Gwardia Warszawa oraz Wisła Kraków.

Kolejnym utalentowanym wychowankiem jest Jordan Majchrzak, który uczestniczył w mistrzostwach Europy U-19 w 2023 roku. Jego kariera obejmowała występy w renomowanych klubach, takich jak AS Roma oraz Legia Warszawa. Jeszcze jednym z przykładów jest Marcin Bryła, który reprezentował Polskę na mistrzostwach Europy U-17 w 1997 roku.

Imię i nazwisko	Okres gry w Warcie	Okres w I lidze	Kluby grające w I lidze	Mecze oraz bramki w I lidze	Źródło
Adam Churek	1999–2000	1990–1992	Zagłębie Sosnowiec	44–0	_
Marcin Drzymont	2018–2019	2005–2011	Odra Wodzisław Śląski, Korona Kielce, Lech Poznań, GKS Bełchatów	130–3	_
Waldemar Gawara	1992–?	1983	Ruch Chorzów	1–0	_
Robert Kobyliński	1998–2000	1991–1992	Zagłębie Sosnowiec	6–0	_
Sebastian Kotyl	2000	1994–1998	Raków Częstochowa	6–0	_
Robert Majchrzak	1985–1989, 2000–2001, 2009–2017	1998	Raków Częstochowa	14–0	_
Adrian Marek	2014–2019	2007–2008	Zagłębie Sosnowiec	18–1	_
Krzysztof Pawłowski	1999–2000	1992–1994	GKS Katowice	14–1	_
Ginter Powała	1955–1957	1952–1954	Budowlani Chorzów	44–19	_
Leopold Sobiechart	1926–1930	1936	Dąb Katowice	8–0	_
Zbigniew Sołtysik	do 1981, 1992–1997	1984–1985	Zagłębie Sosnowiec	35–1	_
Jan Spychalski	2000	1994–1998, 1999–2000	Raków Częstochowa, Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski	132–15	_
Alfred Sulik	1955–?	1951	Budowlani Chorzów	15–4	_
Franciszek Tim	1957–1959	1949–1956	Ruch Chorzów	64–8	_
Robert Załęski	1999–2000	1994–1998	Raków Częstochowa	97–1	_

Klub doczekał się również kilku obcokrajowców w swoich szeregach. Pierwszym zagranicznym gracz w historii Warty Zawiercie był Taras Dydycz, który w 2016 roku dołączył do klubu z Rozwoju Katowice.

Sezony	Imię i nazwisko	Rola	Poprzedni zespół
2016–2017	Taras Dydycz	pomocnik	Rozwój Katowice
2018	Pawło Konczuk	napastnik	Roczyn Sosnówka
2019	Gigi Gurgenidze	obrońca	Podbeskidzie II Bielsko-Biała
2020–2023	Italo	obrońca	Avaí FC
2020–2022	Neison	pomocnik	Słomniczanka Słomniki
2022	Adedamola Adenekan	pomocnik	Bizon Jeleniec
2022	Abderazak El Kessouati	napastnik	Orzeł Kiedrzyn
2022	Witalij Łazobko	obrońca	Arena Charków
2023	Juan Bracho	napastnik	CA Samborondón
2023–2024	Harlent Gómez	napastnik	Almagro CF
2024	John Ambuila	_	_

Trenerzy

W historii Warty Zawiercie znaczące miejsce zajmują szkoleniowcy, którzy wpłynęli na rozwój drużyny. Poniżej przedstawiamy chronologiczny wykaz trenerów, od momentu powstania klubu do czasów obecnych.

• 1921–1955: brak danych,
• 1955–1957: Ginter Powała,
• 1957–1959: Franciszek Tim,
• 1962–1963: Galiński,
• 1963–1964: Jerzy Skorupa,
• 1967: Henryk Bartyla,
• 1968: Tadeusz Maślak,
• 1968–1969: Leon Wolny,
• 1969–1970: Józef Poticha,
• 1970–1971: Aleksander Dziurowicz,
• Bogusław Hajdas,
• Kazimierz Bizoń,
• Ryszard Mach,
• Edmund Mikołajczyk,
• Adam Machura,
• Czesław Suszczyk,
• 1980–1981: Franciszek Karmański,
• 1981: Marian Chabrzyk,
• 1981–1982: Marian Ostafiński,
• 1982–1983: Bogusław Pniak,
• 1983–1984: Tadeusz Majchrzak,
• 1984–1985: Marian Chabrzyk i Tadeusz Majchrzak,
• Zbigniew Sączek,
• 1988–1989: Marian Chabrzyk i Zbigniew Sączek,
• 1989–1990: Andrzej Lenartowicz,
• 1990–1991: Józef Bratek,
• 1991–1993: Andrzej Lenartowicz,
• 1993–1995: Tadeusz Majchrzak,
• 1995–1996: Marian Chabrzyk i Tadeusz Majchrzak,
• 1996–1997: Tadeusz Majchrzak,
• 1997–2000: Zbigniew Sołtysik,
• 2000–2001: Andrzej Lenartowicz,
• 2006: Wojciech Freihofer,
• 2009–2010: Witold Grim,
• 2011: Grzegorz Kulawiak,
• 2011–2013: Bogdan Szadkowski,
• 2013–2015: Andrzej Wróblewski,
• 2015–2017: Robert Majchrzak,
• 2017–2018: Andrzej Orzeszek,
• 2018–2019: Sebastian Stemplewski,
• 2019–2021: Robert Majchrzak,
• 2021–2022: Mateusz Mańdok,
• 2022: Karol Sieński,
• 2023: Dawid Gajecki,
• od 2023: Bartosz Zachara.

Herb

Informacje na temat herbu klubu piłkarskiego Warta Zawiercie są dość ograniczone, zwłaszcza przed rokiem 1966, kiedy to nie zachowały się żadne zdjęcia ani plakaty prezentujące ten symbol. Nie znajdował się on również na koszulkach drużyny.

Po raz pierwszy znany herb klubu pojawił się w latach 60. XX wieku. Była to okrągła tarcza, na której widniała pasiasta czarno-biała flaga oraz napisy „KS Warta Zawiercie” lub „MKS Warta Zawiercie”. Taką wersję herbu uwieczniono na zdjęciach z zebrania sprawozdawczo-wyborczego z 1966 roku, kiedy to Warta obchodziła 45-lecie swojej działalności. Warto zaznaczyć, że symbol ten znalazł się także na odznace klubowej, jednak nieznany jest autor tego projektu.

Druga wersja herbu klubu wprowadziła elementy w barwach zielono-czarnobiałych, a także stylizowany złoty napis „WARTA” oraz data założenia klubu. Po fuzji z Włókniarzem, Warta przyjęła także pewne elementy herbu Włókniarza, który odwoływał się do herbu Wisły Kraków. Herb przyjął barwy biało-zielono-czerwone, a autorem projektu został Władysław Leśniak. W połowie lat 80. klub wprowadził nowy herb, stworzony przez Janusza Dąbrowskiego, który przedstawiał zaokrąglony czworokąt z zielonym tłem, białą literą „W”, rokiem założenia oraz napisem „Warta”. Wersja ta była używana do rozwiązania MKS Warta w 2001 roku, aczkolwiek podlegała drobnym modyfikacjom, głównie dotyczącym układu napisu „Warta” oraz roku.

Po reaktywacji klubu w 2004 roku, herb przedstawiał pasiastą czarno-zieloną tarczę z białą literą „W” oraz napisem „MKS Warta Zawiercie”; autor tego projektu pozostaje nieznany. W czasie działalności drużyny seniorów przy JSP Warta Zawiercie, przyjęto stylizowany czarny napis JSP z wieżą zamkową nad literą „J” oraz biało-zieloną piłką w literze „P”, której autorem był Benedykt Freihofer.

Od 2011 roku, herb klubu przyjmuje formę trójkątnej tarczy, na której znajduje się stylizowany zielony glif „W” na białym tle. Na zielonych obrzeżach znajduje się biały napis „KP Warta Zawiercie”. Autorem tej wersji herbu jest Jarosław Drużbiński. W 2021 roku, z okazji stulecia klubu, na materiałach klubowych, stronie internetowej oraz banerach zaprezentowano zmodyfikowany herb, w który dodano złotą inskrypcję o treści „1921–2021 – gramy dla was od 100 lat”.

Stadion

Historia stadionu, na którym Warta Zawiercie rozgrywała swoje mecze, sięga czasów przedwojennych. Początkowo spotkania organizowane były na terenach, które obecnie zajmuje Stadion 1000-lecia Państwa Polskiego w Zawierciu. W latach 20. XX wieku, konkretnie około 1923 roku, z inicjatywy TAZ przyznano Warcie parcelę znajdującą się pomiędzy Domem Ludowym a ulicą Leśną. Na tym obszarze powstało boisko, które pomimo braku trybun gromadziło od 1000 do 2000 kibiców.

Ze względu na rosnące zainteresowanie widzów, w 1936 roku zespół przeniósł się na boisko, które mieściło się przy ulicy Senatorskiej w dzielnicy Argentyna. Obiekt ten charakteryzował się nawierzchnią podobną do żużlowej, a jego maksymalna pojemność wynosiła 5500 widzów. Oprócz samej płyty boiska, znajdowały się tam bieżnia, skocznie do skoków w dal i wzwyż oraz boisko treningowe. Piłkarze mieli do dyspozycji szatnie i pomieszczenia sanitarno-higieniczne.

W 1968 roku stadion przy ulicy Senatorskiej został zlikwidowany, a w jego miejsce powstała siedziba Spółdzielni Inwalidów „Warta”. Kolejnym krokiem była budowa nowego obiektu – Stadionu 1000-lecia Państwa Polskiego, który otwarto 1 maja 1966 roku. Pomysł na tę inwestycję zrodził się w listopadzie 1961 roku podczas obrad Komitetu Powiatowego PZPR, a formalnie powołano Społeczny Komitet Budowy Ośrodka Sportowo-Wypoczynkowego w marcu 1962 roku. Szczególną rolę w finansowaniu budowy odegrała Huta Zawiercie, a także lokalna społeczność, która brała udział w pracach budowlanych.

Początkowo stadion dysponował 16 000 miejscami siedzącymi, z zadaszoną centralną trybuną, jednak nie był w pełni wyposażony, co zmusiło piłkarzy do przebierania się w baraku Odlewni Żeliwa, gdzie znajdowała się także łaźnia oraz siedziba klubu. W kolejnych latach obiekt przeszedł szereg modernizacji, w tym budowę szatni i innych niezbędnych pomieszczeń. W latach 80. przeprowadzono generalny remont płyty boiska, jednakże jego pojemność sukcesywnie malała, co finalnie ograniczyło miejsce do 1500 widzów.

Po fuzji Warty i Włókniarza, od 1980 roku młodsze drużyny korzystały ze stadionu Włókniarza przy ulicy 11 Listopada, a seniorzy Warty Zawiercie również rozgrywali tam swoje spotkania. W 2006 roku, z powodu remontu Stadionu 1000-lecia, drużyna przeniosła się do Łazów na stadion należący do Łazowianki, który dysponował 2600 miejscami, w tym 600 siedzącymi.

Kibice

W ramach działalności klubu Warta Zawiercie funkcjonuje aktywna grupa kibicowska, która przyjęła nazwę Green Gang. To właśnie oni stanowią trzon wsparcia dla drużyny, a ich entuzjazm do spotkań z rywalami jest niezrównany. Szczególnym uznaniem wśród kibiców cieszą się mecze z lokalnym przeciwnikiem, Przemszą Siewierz, które są powszechnie określane jako „Derby Północnego Zagłębia”.

Dodatkowo, warto zaznaczyć, że kibice z Warty utrzymują dobre relacje z sympatykami Czarnych Sosnowiec, co jest rzadkością w sportowym świecie. Wspólne działania i wymiana doświadczeń pomiędzy tymi grupami kibicowskimi wzbogacają atmosferę na trybunach podczas spotkań.

W celu upamiętnienia swoich kolorów oraz więzi z drużyną, kibice posiadają również własną flagę reprezentacyjną, co jest dla nich niezwykle ważnym symbolem.

Poszczególne sezony

Mężczyźni

W sekcji dotyczącej mężczyzn przedstawione zostały szczegółowe informacje na temat rozgrywek piłkarskich, w których brał udział zespół Warty Zawiercie w poszczególnych sezonach.

Sezon	Rozgrywki ligowe											Puchar Polski (centralne rozgrywki)
	Poziom	Nazwa ligi	Miejsce	M	Z	R	P	+/−	Pkt	Uwagi	Najlepszy strzelec
1922	III	klasa C	_	_	_	_	_	_	_	_	_	turniej nie odbył się
1923		klasa C	_	_	_	_	_	_	_	_	_
1924		klasa C	_	_	_	_	_	_	_	_	_
1925		klasa C	_	_	_	_	_	_	_	_	_
1926		klasa C	_	_	_	_	_	_	_	_	_	–
1927	IV	klasa C	_	_	_	_	_	_	_	awans do klasy B	_	turniej nie odbył się
1928	III	klasa B	_	_	_	_	_	_	_	_
1929		klasa B	2	_	_	_	_	_	_	awans do klasy A	_
1930	II	klasa A	1	10	7	0	3	48–25	14	przegrane baraże o awans do Ligi	_
1931		klasa A	1	8	6	1	1	30–13	13	przegrane baraże o mistrzostwo Kieleckiego OZPN	_
1932		klasa A	1	12	10	1	1	45–11	21	przegrane baraże o awans do Ligi	_
1933		klasa A	6	11	3	1	7	18–34	7	_	_
1934		klasa A	7	12	1	2	9	20–46	4	_	_
1935		klasa A	2	11	6	2	3	33–27	14	_	_
1936		klasa A	4	12	5	1	6	33–34	11	_	_
1936/1937		klasa A	1	13	7	3	3	_	18	w finałach wojewódzkich zagrała Brygada Częstochowa	_
1937/1938		liga okręgowa	3	18	11	1	6	66–39	23	_	_
1938/1939		liga okręgowa	8	16	5	2	10	29–68	12	_	_
1939/1940		liga okręgowa	–	–	–	–	–	–	–	sezon niedokończony z powodu wybuchu II wojny światowej	–
1945/1946		klasa B	8	7	0	0	7	0–21	0	klub nie przystąpił do rozgrywek	–
1946/1947		klasa B	_	_	_	_	_	_	_	_	_
1947/1948	III	klasa B	_	_	_	_	_	_	_	_	_
1948/1949	IV	klasa B	1	17	_	_	_	71–27	26	awans do klasy A	_
1949/1950	III	klasa A	9	18	_	_	_	_	13	_	_
1951		klasa wojewódzka	2	6	4	0	2	21–7	10	_	_	–
1952		klasa wojewódzka	1	18	15	2	1	_	32	przegrane baraże o awans	_	–
1953	IV	klasa A	3	26	_	_	_	_	29	_	_	turniej nie odbył się
1954		klasa A	8	26	12	3	11	50–46	28	_	_	–
1955		klasa A	6	26	15	3	8	73–48	33	_	_	–
1956		klasa A	2	18	13	2	3	43–17	28	awans do III ligi	_	–
1957	III	III liga	5	18	8	3	7	40–28	19	_	_	–
1958		III liga	7	18	6	4	8	28–45	16	_	_	turniej nie odbył się
1959		liga okręgowa	5	20	10	1	9	36–34	21	_	_
1960		liga okręgowa	8	18	5	4	9	26–44	14	_	_
1960/1961		liga okręgowa	5	22	10	3	9	32–44	23	_	_
1961/1962		liga okręgowa	8	22	7	5	10	38–44	19	_	_	–
1962/1963		liga okręgowa	2	22	10	6	6	37–26	26	_	_	I runda
1963/1964		III liga	1	22	19	2	1	63–15	40	przegrane baraże o awans	_	1/16 finału
1964/1965		III liga	11	26	8	4	14	45–53	20	_	_	I runda
1965/1966		III liga	11	24	7	3	14	38–58	17	spadek do ligi okręgowej	_	–
1966/1967	IV	liga okręgowa	7	30	11	7	12	48–58	29	_	_	–
1967/1968		liga okręgowa	14	30	8	7	15	38–47	23	spadek do klasy A	Maciej Wierzbiński	–
1968/1969	V	klasa A	1	30	21	5	4	86–25	47	awans do ligi okręgowej	_	–
1969/1970	IV	liga okręgowa	11	32	11	9	12	44–43	31	_	Maciej Wierzbiński	–
1970/1971		liga okręgowa	16	30	6	5	19	27–58	17	spadek do klasy A	_	–
1971/1972	V	klasa A	2	22	18	1	3	52–21	37	_	_	–
1972/1973		klasa A	1	22	18	3	1	91–25	39	awans do ligi okręgowej	_	–
1973/1974	IV	liga okręgowa B	6	30	12	9	9	37–31	34	_	_	–
1974/1975		klasa międzypowiatowa	3	22	15	1	6	65–25	31	_	_	–
1975/1976		klasa regionalna	1	24	16	3	5	50–19	39	klub nie awansował w związku z reorganizacją rozgrywek	_	–
1976/1977		klasa wojewódzka	10	28	13	0	15	29–43	26	_	_	–
1977/1978		klasa wojewódzka	12	30	8	10	12	25–41	26	_	_	–
1978/1979		klasa wojewódzka	14	30	7	10	13	22–41	24	_	_	–
1979/1980		klasa wojewódzka	10	30	9	10	11	33–45	28	_	_	–
1980/1981		klasa okręgowa	12	28	8	7	13	26–40	23	_	_	–
1981/1982		klasa okręgowa	15	30	5	10	15	17–52	20	_	_	–
1982/1983		klasa okręgowa	16	30	5	6	19	23–54	16	spadek do klasy terenowej	_	–
1983/1984	V	klasa terenowa	12	26	8	5	13	31–33	21	_	_	–
1984/1985		klasa terenowa	1	28	17	8	3	39–15	42	awans do klasy okręgowej	_	–
1985/1986	IV	klasa okręgowa	15	30	6	10	14	32–50	22	spadek do klasy terenowej	_	–
1986/1987	V	klasa terenowa	11	28	9	8	11	35–41	26	_	Dariusz Bzdęga, Dariusz Gorzkowski, Andrzej Kozłowski, R. Olmiński (po 5)	–
1987/1988		klasa terenowa	6	26	8	10	8	29–28	26	_	Andrzej Kozłowski (9)	–
1988/1989		klasa terenowa	2	26	16	6	4	54–20	38	_	Andrzej Kozłowski	–
1989/1990		klasa okręgowa	5	30	14	8	8	75–47	36	_	_	–
1990/1991		klasa okręgowa	6	28	14	3	11	64–40	31	_	_	–
1991/1992		klasa okręgowa	1	30	23	3	4	76–25	49	awans do ligi śląskiej	Andrzej Kozłowski	–
1992/1993	IV	liga śląska	9	34	11	12	11	52–54	34	_	Andrzej Kozłowski (14)	–
1993/1994		liga śląska	14	34	9	10	15	42–47	28	_	Krzysztof Andrzejewski	–
1994/1995		liga śląska	17	34	5	12	17	45–73	22	spadek do klasy okręgowej	Krzysztof Węglarz (9)	–
1995/1996	V	klasa okręgowa	2	30	20	3	7	81–36	63	_	Dariusz Gładysz	–
1996/1997		klasa okręgowa	3	30	18	5	7	64–34	59	_	Krzysztof Andrzejewski	–
1997/1998		klasa okręgowa	1	30	23	5	2	85–22	74	awans do IV ligi	Bogdan Szadkowski	–
1998/1999	IV	IV liga	1	34	22	9	3	69–26	75	awans do III ligi	Bogdan Szadkowski (23)	–
1999/2000	III	III liga	10	34	11	12	11	41–44	45	_	Bogdan Szadkowski (12)	–
2000/2001		III liga	18	38	8	12	18	42–61	36	spadek do IV ligi, klub rozwiązany po zakończeniu sezonu	_	–
2006/2007	VII	klasa B	10	20	3	1	16	15–64	10	klub wycofany po rundzie jesiennej	_	–
2009/2010	VIII	klasa B	2	20	15	3	2	74–7	48	awans do klasy A	_	–
2010/2011	VII	klasa A	9	32	13	5	14	71–66	44	_	_	–
2011/2012		klasa A	1	30	24	1	5	93–34	73	awans do ligi okręgowej	Damian Sołtysik (21)	–
2012/2013	VI	liga okręgowa	5	30	17	6	7	70–39	57	_	Dawid Karpiński (12)	–
2013/2014		liga okręgowa	2	30	19	6	5	80–30	63	_	Michał Sołtysik (19)	–
2014/2015		liga okręgowa	5	30	16	4	10	68–45	52	_	Michał Mąka (21)	–
2015/2016		liga okręgowa	1	30	25	4	1	103–16	79	awans do IV ligi	Michał Mąka (25)	–
2016/2017	V	IV liga	6	34	17	4	13	59–54	55	_	Michał Mąka (11)	–
2017/2018		IV liga	10	30	11	5	14	48–45	38	_	Michał Mąka (9)	–
2018/2019		IV liga	2	30	18	6	6	54–31	60	_	Marcin Smarzyński (17)	–
2019/2020		IV liga	4	15	8	1	6	33–24	25	sezon niedokończony z powodu pandemii COVID-19	Jacek Jarnot (12)	–
2020/2021		IV liga	5	32	15	8	9	70–42	53	_	Damian Adamiecki (17)	–
2021/2022		IV liga	8	30	13	6	11	62–65	45	_	Damian Adamiecki (16)	–
2022/2023		IV liga	16	30	1	2	27	25–122	5	spadek do klasy okręgowej	Adrian Długosz (5)	–
2023/2024	VI	liga okręgowa	14	30	8	2	20	34-77	26	spadek w związku z reorganizacją rozgrywek	_	–
2024/2025	VII	liga okręgowa	_	_	_	_	_	_	_	_	_	–
Źródła

Historia drużyny męskiej obejmuje różnorodne lata, które są świadectwem ich postępów oraz osiągnięć w ligowych zmaganiach.

Kobiety

Z kolei w obszarze drużyny kobiecej przedstawiono wyniki i statystyki dotyczące ich występów w ligowych rozgrywkach. Silne zespoły walczą o sukcesy i udowadniają swoje umiejętności w trudnych warunkach.

Sezon	Rozgrywki ligowe											Puchar Polski (rozgrywki centralne)
	Poziom	Nazwa ligi	Miejsce	M	Z	R	P	+/−	Pkt	Uwagi	Najlepszy strzelec
2019/2020	V	IV liga	8	7	0	0	7	5–40	0	sezon przerwany z powodu pandemii COVID-19	Aleksandra Gajek (3)
2020/2021		IV liga	4	12	4	0	8	14–59	12	_	Nikola Piechota (8)
2021/2022		IV liga	–	20	1	2	17	9–82	5	klub wycofał się po 13. kolejce	Angelika Nowak
2022/2023		IV liga	7	12	2	1	9	10–40	7	klub wycofał się po rundzie jesiennej	Nikola Piechota (8)
Źródła

Interesujące jest śledzenie tych wyników, które pokazują nie tylko postęp, ale także wyzwania, z jakimi muszą się zmierzyć piłkarki w ciągu sezonów.

---

Oceń: Warta Zawiercie (piłka nożna)

---