Maria Ziembińska-Tworzydło

---

Dane biograficzne

„Maria Ziembińska-Tworzydło przyszła na świat jako córka Stanisława i Marii. Ukończyła studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego w 1959 roku, a jej praca magisterska została napisana pod opieką Mikołaja Kostyniuka. W latach 1960-1966 była zatrudniona w Instytucie Geologicznym, a od 1966 roku kontynuowała pracę na Wydziale Geologii UW. W 1971 roku brała udział w wyprawie paleontologicznej do Mongolii. Osiągnięciem jej kariery było uzyskanie stopnia doktora w 1972 roku, na podstawie rozprawy naukowej przygotowanej pod kierunkiem Edwarda Ciuka.

Maria była aktywną członkinią Polskiego Towarzystwa Geologicznego i nie zaprzestała działalności zawodowej również po przejściu na emeryturę. Jej osobiste życie związane było z mężem Stanisławem Tworzydło. Po śmierci, spoczęła na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Osiągnięcia naukowe

Do najważniejszych osiągnięć naukowych Marii Ziembińskiej-Tworzydło zalicza się stworzenie nowego podziału palinostratygraficznego osadów neogenu w obrębie Niżu Polskiego. W swojej pracy opisała także liczne taksony, w tym:

• rodzaj Nemegtichara Karczewska et Ziembińska-Tworzydło, 1972 (Characeae),
• rodzaj Iteapollis Ziembińska-Tworzydło (ziarna pyłku okrytozalążkowych),
• gatunek Microfoveolatisporis minutus Ziembińska-Tworzydło (zarodnik paprotników).

Oprócz tego, była współautorką atlasu spor i ziaren pyłku neogenu Polski, który został wymieniony w tytułach zawsze na drugim miejscu, zaraz po redaktorze serii. To czterotomowe wydawnictwo stanowi niezwykle cenną syntezę danych, uzyskanych w wyniku badań ponad 300 palinoflor.

Wspólnie z Jadwigą Karczewską opisała również gyrogonity pochodzące z formacji Nemegt w Mongolii.

Wybrane publikacje

Maria Ziembińska-Tworzydło jest autorką wielu znaczących publikacji, które przyczyniają się do zrozumienia przeszłości geologicznej i paleobotanicznej naszego kraju. Do najważniejszych prac należą:

• – Cechy palynologiczne neogenu zachodniej Polski (1974),
• – Wiek górnokredowej formacji Nemegt (Mongolia) na podstawie dowodów charofitowych (wspólnie z J. Karczewską, 1983),
• – Neogen Polski Niziny – Litostratygrafia i strefy pyłków-nasion (wspólnie z M. Piwockim, 1997),
• – Atlas pyłków i zarodków polskiego neogenu (praca zbiorowa pod red. Leona Stuchlika):
• – Tom 1 – Zarodki, 2001,
• – Tom 2 – Rośliny nagozalążkowe, 2002,
• – Tom 3 – Rośliny okrytozalążkowe (1), 2009,
• – Tom 4 – Rośliny okrytozalążkowe (2), 2014,
• – Paleobotanika Polska: 750 milionów lat historii roślin, ujawnione w wieku badań. Badania nad paleogenem i neogenem (trzeciorzęd) (wspólnie z B. Słodkowską, 2022).

---

Oceń: Maria Ziembińska-Tworzydło

---