Witold Stanisław Ludwik Gądzikiewicz to wybitna postać w historii polskiej medycyny. Urodził się 23 sierpnia 1879 roku w Zawierciu, a swoje życie zakończył 28 grudnia 1962 roku w Poznaniu.
Był on nie tylko uznawanym lekarzem, ale także profesorem zwyczajnym na renomowanych uczelniach. Jego kariera akademicka obfitowała w ważne etapy, a jego działalność miała znaczący wpływ na rozwój medycyny w Polsce. Gądzikiewicz pełnił funkcję wykładowcy na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1924–1937, a następnie na Uniwersytecie Warszawskim od 1937 do 1939 roku.
Po czasie spędzonym w Warszawie, jego ścieżka zawodowa doprowadziła go do Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie kontynuował swoją pracę naukową. Ponadto, angażował się również w działania na Akademii Górniczo-Hutniczej oraz w Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie.
Życiorys
Witold Gądzikiewicz był wybitnym lekarzem i specjalistą w dziedzinie higieny, który swoją edukację rozpoczął w renomowanych miastach: Odessie, Charkowie, a następnie kontynuował studia we Fryburgu i Zurychu. W 1921 roku objął stanowisko docenta higieny w Instytucie dla Doskonalenia Lekarzy w Piotrogrodzie. Trzy lata później, w 1924 roku, został profesorem higieny na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie od tego momentu uznawany jest za jednego z twórców polskiej szkoły higieny.
W 1937 roku Gądzikiewicz przeniósł się do Warszawy, aby objąć Katedrę Higieny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W okresie II wojny światowej, od 1 września 1943 roku, pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego, jednocześnie wykładając w Prywatnej Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego, prowadzonej przez doc. Jana Zaorskiego, która działała w formie konspiracyjnej jako tajny Wydział Lekarski UW.
Po zakończeniu działań wojennych, Gądzikiewicz przeniósł się do Poznania, gdzie brał czynny udział w współtworzeniu Katedry Higieny na Uniwersytecie Poznańskim. W roku 1950 został profesorem higieny na Akademii Medycznej w Poznaniu. Rok później przeszedł na emeryturę. Jego wkład w dziedzinie medycyny został doceniony poprzez przyznanie mu odznaczenia Orderu Virtuti Militari V klasy.
Po zakończeniu swojego życia, Witold Gądzikiewicz znalazł wieczny spoczynek na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu, w kwaterze IIL1-1-5.
Publikacje
Witold Gądzikiewicz był wybitnym encyklopedystą, który w latach 1937-1939 przyczynił się do wydania czterotomowej, ilustrowanej Nowoczesnej encyklopedii zdrowia w Warszawie. Ponadto, jego dorobek obejmuje liczne publikacje, z których wiele dotyczy higieny i zdrowia publicznego.
Jego istotne prace to:
- Higiena książki, Warszawa-Lwów 1925,
- Strój górali podhalańskich pod względem higienicznym, Warszawa 1926,
- Badania książek szkolnych, Poznań 1923,
- Dziesięć lat pracy zreformowanego Zakładu Higieny U.J. W Krakowie, 1924-1934, Kraków 1934,
- Zbiór prac i streszczeń poglądowych z Zakładów Higieny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (1937) i Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego w Warszawie (1938),
- Zbiór prac i streszczeń poglądowych z Zakładu Higieny Uniwersytetu Jagiellońskiego: 1932-1934,
- Zbiór prac i streszczeń poglądowych z Zakładu Higieny Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1935-1936,
- Podręcznik higieny ogólnej, T. 1, wyd. LEKARSKI INSTYTUT NAUKOWO-WYDAWNICZY, Warszawa 1946,
- Podręcznik higieny ogólnej, T. 2, wyd. LEKARSKI INSTYTUT NAUKOWO-WYDAWNICZY, Warszawa 1949.
Jego wkład w rozwój wiedzy higienicznej jest nieoceniony oraz pozostaje bardzo wartościowy dla współczesnych badań i praktyki w tej dziedzinie.
Przypisy
- Witold Gądzikiewicz – miejsce pochówku [dostęp 04.07.2020 r.]
- Stanisław Chodynicki, Paweł Radziejewski: Tajne nauczanie w czasie II wojny światowej i białostoccy lekarze. umb.edu.pl. [dostęp 18.12.2018 r.]
- Kawalerowie Orderu Virtuti Militari [online], www.stankiewicze.com [dostęp 27.11.2017 r.]
- http://www.wum.edu.pl/czasopismo/2007/5_2007.pdf
- http://www.higiena.amp.edu.pl/historia.html
- Cieszyński 1939 ↓, t.I.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Nestor (Sidoruk) | Wacław Brzeziński (prawnik) | Sławomir Zieliński (duchowny) | Leszek Mazur | Stanisław Holenderski | Stefan MackiewiczOceń: Witold Gądzikiewicz