Nestor, znany również jako Gieorgij Martynowicz Sidoruk, to postać, która zapisała się w historii Kościoła Prawosławnego. Urodził się 10 stycznia 1904 roku w Zawierciu, a odszedł z tego świata 1 października 1951 roku.
Był on biskupem w ramach Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, odgrywając istotną rolę w tej wspólnocie religijnej.
Życiorys
Nestor, znany również jako Sidoruk, przyszedł na świat 10 stycznia 1904 roku w Zawierciu, znajdującym się w powiecie będzińskim, wówczas częścią guberni piotrkowskiej Królestwa Polskiego Imperium Rosyjskiego, obecnie województwo śląskie. Jego ojciec pełnił rolę sędziego pokoju, natomiast dziadek był kapłanem prawosławnym, co wskazuje na religijne tradycje rodziny.
Nestor osiągnął edukację na poziomie średnim, kończąc gimnazjum w Połtawie, a następnie kontynuował naukę na Wydziale Historycznym Uniwersytetu w Charkowie. Po zakończeniu studiów, podjął pracę jako nauczyciel w Połtawie, gdzie zdobywał doświadczenie pedagogiczne. Jednak w latach 1937–1940 był więźniem Uchtpieczłagu, co miało istotny wpływ na jego dalsze życie.
W 1942 roku rozpoczął pełnienie funkcji wykładowcy na kursach przygotowujących do święceń kapłańskich w Połtawie. Jego zaangażowanie w życie Kościoła zaowocowało 2 listopada 1944 roku, kiedy to został wyświęcony na diakona, a już dwa dni później przyjął święcenia kapłańskie. Został mianowany proboszczem parafii przy soborze św. Makarego w tym mieście. W 1945 roku otrzymał tytuł protoprezbitera.
W dniu 24 września 1945 roku Nestor złożył wieczyste śluby mnisze, a niedługo później, 30 września, został uhonorowany tytułem archimandryty. Jego chirotonia na biskupa humańskiego, wikariusza eparchii kijowskiej, miała miejsce 14 października 1945 roku w cerkwi Opieki Matki Bożej w Moskwie. W chwili tego podniosłego wydarzenia uczestniczyli metropolita kruticki i kołomieński Mikołaj, biskup rostowski i taganroski Eleuteriusz oraz biskup możajski Makary jako konsekratorzy.
Dana ceremonia zaowocowała oficjalnym mianowaniem biskupa Nestora ordynariuszem eparchii mukaczewskiej i użhorodzkiej, co miało miejsce zaledwie dziesięć dni po jego chirotonii. Pierwotnie planowano, aby zarządzał tą eparchią jako tytularny biskup humański. W 1948 roku przeniesiono go do katedry kurskiej i biełgorodzkiej.
Jego życie zakończyło się tragicznie w 1951 roku, kiedy to zmarł w wyniku wylewu krwi do mózgu, pozostawiając po sobie pamięć jako znacząca postać w historii Kościoła.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Wacław Brzeziński (prawnik) | Sławomir Zieliński (duchowny) | Leszek Mazur | Stanisław Holenderski | Stefan Mackiewicz | Witold GądzikiewiczOceń: Nestor (Sidoruk)