Park OSiR w Zawierciu

---

Historia

Park, zaprojektowany w stylu angielskim, został zrealizowany w bliskim sąsiedztwie pałacyku Szymańskiego. Autorem projektu był Hugon Kuder, a jego realizacja miała miejsce przed 1901 rokiem.

W sercu parku znajdowała się podwójna pętla ścieżek spacerowych, które zachęcały do relaksu i obserwacji przyrody. Cechą wyróżniającą ten teren były unikatowe okazy drzew i krzewów, a także dekoracyjne stawy, które powstały w efekcie przekształcenia rzeki Młynówki przepływającej przez park. Oprócz ścieżek można było tam również znaleźć pole do gry w krykieta. Wejście do parku usytuowane było od południowej strony pałacyku.

Po wybuchu II wojny światowej, miejsce to popadło w niełaskę i zaczęło ulegać zaniedbaniu. Po zakończeniu konfliktu, park został przekazany państwu i przekształcony w przestrzeń publiczną. Niestety, stawy, nie poddawane konserwacji, zaczęły ulegać zabagnieniu. W latach 1962–1968 w sąsiedztwie parku wybudowano kompleks sportowy, w którego skład wchodził m.in. stadion oraz hala. W samym parku zasadzono nową roślinność, w tym krzewy oraz róże, a także zbudowano oświetlone alejki przy użyciu lamp sodowych i rtęciowych oraz muszlę koncertową, wzbogacającą ofertę kulturalną tego miejsca.

10 lipca 1991 roku park został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A/1428/91, uzyskując status układu urbanistycznego osiedla TAZ.

---

Oceń: Park OSiR w Zawierciu

---