Włodzimierz Wilkanowicz (artysta plastyk)

---

Życiorys

Włodzimierz Wilkanowicz przyszedł na świat 18 maja 1904 roku w Zawierciu, w rodzinie Kazimierza i Teodozji z Jabłońskich. Młodzieńcze lata spędził, uczęszczając do gimnazjum w Radomsku. W 1918 roku aktywnie angażował się jako członek Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). Dwa lata później, w 1920 roku, zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego, gdzie służył w 5 pułku strzelców konnych.

W latach 1935–1939 oraz w 1944 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod czujnym okiem profesora F. Kowarskiego. Już w 1934 roku stał się członkiem Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków, co zaznaczało jego zaangażowanie w środowisku artystycznym. Jego twórczość obejmowała różnorodne techniki, w tym malarstwo sztalugowe, zarówno olejne, jak i akwarelowe, a także malarstwo ścienne oraz rysunek.

Okres II wojny światowej był dla niego tragiczny. Wraz z żoną padli ofiarą represji gestapo, zostali aresztowani, a następnie uwięzieni na Pawiaku, co zaowocowało przesiedleniem ich do obozu w Apoldzie. Po wojnie, w latach 1946–1947, podjął pracę jako adiunkt w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, która później przekształciła się w Akademię Sztuk Pięknych.

Włodzimierz Wilkanowicz był również ważną postacią w organizacji Centralnego Biura Wystaw Artystycznych w Warszawie, które potem przekształciło się w Galerię Zachętę. W latach 1947–1958 aktywnie uczestniczył w pracach stowarzyszeń artystów plastyków w Warszawie, zasiadając w Zarządzie Okręgu Warszawskiego oraz w Komisji Rewizyjnej Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Plastyków. Pełnił także obowiązki kierownika Wydziału Realizacji Centralnego Biura Wystaw Artystycznych w latach 1949–1958.

Swoje życie osobiste związał z Stanisławą z d. Brzósko, którą poślubił 28 grudnia 1928 roku. Stanisława, córka Stanisława Brzósko, towarzyszyła mu przez wiele lat. Włodzimierz Wilkanowicz zmarł w Warszawie, gdzie został pochowany obok żony na cmentarzu parafialnym w Kiełpinie.

Twórczość

W twórczości Włodzimierza Wilkanowicza w dziedzinie malarstwa można znaleźć wiele znaczących dzieł, które charakteryzują się różnorodnymi tematami oraz technikami. Wśród jego prac wymienia się m.in.:

• „Port rybacki”,
• „Zakątek rybacki”,
• „Domki nad stawem”,
• „Podwórko fabryczne”,
• „Martwa natura z patelnią”,
• „Martwa natura z butelką”,
• „Martwa natura z rybą”,
• „Ryba i słoneczniki”,
• „Pejzaż podwarszawski”,
• „Kompozycja pejzażowa”.

Artysta brał również aktywny udział w wielu wystawach, zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych. Warto wspomnieć o takich wydarzeniach jak:

• w latach 1932–1939 – uczestnictwo w wystawach zbiorowych sztuki polskiej w Salonie IPS w Warszawie, Łodzi i Poznaniu,
• 4–18 listopada 1934 – indywidualna wystawa w Salonie Sztuki Czesława Garlińskiego w Warszawie,
• w 1938 – zbiorowa wystawa w Kapsztadzie,
• w 1948 – zbiorowa wystawa w Chicago,
• w 1953 – zbiorowa wystawa „X-lat Ludowego Wojska Polskiego w Plastyce”,
• w 1954 – wystawa zbiorowa w Kijowie,
• w 1955 – wystawa zbiorowa w Mińsku,
• w 1957 – indywidualna wystawa w Galerii Sztuki MDM,
• w 1958 – zbiorowa I Wystawa Marynistyczna w Galerii Sztuki MDM,
• w 1962 – wystawa zbiorowa w Tunisie,
• ponadto w latach 1950, 1951, 1952, 1954 uczestniczył w I, II, III, IV Ogólnopolskich wystawach plastyki zorganizowanych w Muzeum Narodowym i w Galerii Zachęta.

Ordery i odznaczenia

W zakresie uznania osiągnięć artystycznych Włodzimierza Wilkanowicza, otrzymał on szereg prestiżowych nagród. Wśród nich znalazły się:

• złoty Krzyż Zasługi, przyznany 11 lipca 1955,
• medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 19 stycznia 1955.

---

Oceń: Włodzimierz Wilkanowicz (artysta plastyk)

---