Maria Gajecka

Polityka i administracja

Maria Gajecka, z domu Binkowska, to postać, która na zawsze wpisała się w historię Zawiercia oraz polskiego ruchu społecznego. Urodziła się 17 kwietnia 1922 roku w Zawierciu, gdzie również spędziła ostatnie chwile swojego życia, zmarła tam 18 grudnia 1991 roku.

Jak na technika hutnika przystało, była osobą niezwykle zaangażowaną w swoje działania. Gajecka dała się poznać jako długoletnia działaczka związkowa, partyjna i społeczna, która wpływała na kształtowanie polityki w swoim mieście oraz w skali kraju.

Jej działalność przyniosła znaczące efekty, gdyż została wybrana na posłankę na Sejm PRL V i VI kadencji, co dodatkowo umocniło jej pozycję w środowisku politycznym. W latach 1973–1975 pełniła funkcję Naczelnika, a następnie od 1975 do 1982 roku była prezydentem Zawiercia, gdzie miała okazję zarządzać lokalnym rozwojem oraz reprezentować interesy mieszkańców.

Życiorys

Maria Gajecka była córką Józefa i Matyldy. Swoją karierę zawodową rozpoczęła w Hucie „Zawiercie”, gdzie od 1945 roku zaczęła jako robotnik, a w 1971 roku awansowała na stanowisko dyrektora handlowego. Przez dwa dekady, od 1951 do 1971 roku, aktywnie uczestniczyła w działalności prezydium Zarządu Głównego Związku Zawodowego Hutników, mając zaszczyt przewodniczyć Komisji Socjalnej Centralnej Rady Związków Zawodowych.

W 1946 roku wstąpiła do Polskiej Partii Robotniczej, a po jej rozwiązaniu kontynuowała działalność w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1958 do 1975 roku piastowała urząd przewodniczącej Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej PZPR w Katowicach, a ponadto była członkinią Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej.

W latach 1973-1975 sprawowała funkcję naczelnika Zawiercia, a od 1975 do 1982 r. pełniła obowiązki prezydenta tego miasta. Ponadto, w okresie 1969-1976 była posłanką na Sejm PRL w V i VI kadencji, gdzie zajmowała stanowisko wiceprzewodniczącej Komisji Pracy, Płacy i Spraw Socjalnych. W latach 1983-1991 pełniła rolę prezesa Towarzystwa Miłośników Ziemi Zawierciańskiej.

Za swoje osiągnięcia została odznaczona wieloma prestiżowymi wyróżnieniami, w tym Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy, Brązowym, Srebrnym (1953) i Złotym (1956) Krzyżem Zasługi, Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1954) oraz Złotą Odznaką „Zasłużony dla województwa katowickiego”, a w 1988 roku Medalem im. Ludwika Waryńskiego. W plebiscycie „Najwybitniejsi Ślązacy i Zagłębiacy XX wieku” zajęła 39. miejsce.

Po śmierci została pochowana na cmentarzu rzymskokatolickim w Zawierciu.

Przypisy

  1. Kazimierz Ciechanowicz: Prezydenci i radni Zawiercia. Zawiercie: Miejski Ośrodek Kultury „CENTRUM”, 2015 r., s. 21. ISBN 978-83-64173-32-5.
  2. Jerzy Abramski: Cmentarze Zagłębia Dąbrowskiego i ziemi zawierciańskiej. Zawiercie: TMZZ, 1998 r., s. 64. ISBN 83-905651-2-9.
  3. „Życie Partii”, nr 17 (555), 23.08.1989 r., s. 20.
  4. M.P. z 1956 r. nr 97, poz. 1093.
  5. M.P. z 1955 r. nr 22, poz. 218.
  6. M.P. z 1953 r. nr 54, poz. 648.
  7. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
  8. Jako przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej.
  9. Do 1975 jako naczelnik.

Oceń: Maria Gajecka

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:24